Reisverslag Roemenië 09/09/2017 tot 14/09/2017
Vertrokken op 09/09/2017 vanuit de luchthaven in Eindhoven richting DEJ Roemenië samen met Mattie.
Na meer dan een jaar op te vangen voor Mattie’s Dream, vond ik het eens tijd om mee te gaan kijken hoe de zaken ginder werken. Mattie stelde me dit voor, niet zo lang nadat we begonnen op te vangen. Op 9 September was het dan zover. Wij naar Roemenië.
Daar aangekomen werden we opgewacht door Lala, één van de medewerkers van de shelter die we gingen bezoeken. Tijdens de rit naar de shelter van om en bij de 60 Km kreeg ik al direct een cultuurschok. In de zin van…de honden die op straat leven, en er gewoon rondlopen. Iets wat wij hier in België raar of zelden zullen zien.
Aangekomen in het hotel, daar leerde ik ook Getta kennen. Die ondertussen daar ook was aangekomen om ons te begroeten. Zaterdag hebben we niet veel gedaan. Enkel nog snel iets gedronken en een hapje gegeten. Om daarna te gaan slapen, om de volgende dag fris en monter naar de shelter te kunnen gaan.
Zondag 10/09: vertrokken naar de shelter, te voet samen met mijn koffer waar alles van donaties instak. Onder andere medicatie, voeding en andere dierenbenodigdheden. Bij aankomst, kennisgemaakt met de mensen die daar werken, Joanna en Georges. En heeft Mattie mij een rondleiding gegeven in de shelter. Op dat moment bleek dat er een vrijwillige dierenarts bezig was met gratis castraties en sterilisaties uit te voeren. Aangezien het Zondag was konden we niet echt veel doen. Maar hebben we ons beziggehouden met de hondjes die er rondliepen door veel aandacht en knuffels te geven. Lala stelde voor om de auto te gebruiken van Asociata Pro Terra, waar ik heel blij voor was (ik ben namelijk geen wandelaar O). Deze auto wordt voornamelijk ook gebruikt om honden op te halen en te brengen. Dit tijdens de zondagse castraties en sterilisaties.
Maandag 11/09: boodschappen gedaan, afgesproken met Vasi in de lokale doe het zelf zaak om naar daar te komen. Bleek dat ze daar geen hout hadden, dus kochten we het nodige materiaal en reden terug naar de shelter. Waar ik Mattie heb afgezet. En dan met Vasi naar de lokale houthandelaar vertrokken om de palen en de OSB platen te gaan ophalen voor het dak. Dat bleek ook een hele belevenis om daar hout te gaan kopen. We zitten namelijk in Roemenië, remember. Er werd ons een vrij snelle levering beloofd. Mijn eerste gedacht was, oei oei…snel in Roemenië? Terug naar de shelter om ondertussen daar het bestaande dak af te breken. Zodat we dadelijk konden starten als de levering aankwam. En zo rond een uur of 3 in de namiddag arriveerde ons hout. Wonder boven wonder, only in Romania…mijn mening erg moeten herzien van trage Roemenen. Opeens was ik de voorzitter kwijt. Keek ik vanop het dak naar de boom die in de shelter staat. Was Mattie zijn positie aan het innemen om te starten met het snoeien van de boom. Wat Getta gevraagd had, omdat er te veel gevaar was met neervallende takken. lk dacht bij mezelf, dat kan hij niet alleen. Dakwerken gestopt en Mattie gaan helpen met het snoeien van de boom. Levensgevaarlijke klus, zonder veiligheidsuitrusting. Maar ja, je bent jong en…. O. Maandagavond was de boom kaal. Zodat er geen gevaar meer was voor de honden die hun hok onder de boom hebben.
Dinsdag 12/09: Eerst snel inkopen gedaan zoals water en frisdrank, omdat we door de extreme temperaturen (+300C) de shelter medewerkers hun voorraad drank aan het opgebruiken waren. Dan alle platen naar boven gedragen. Om die netjes allemaal vast te slagen. Door de dag voordien zoals een grote meneer in de volle zon het dak af te breken en boompje te helpen vellen, zat ik met een zonneslag. Dus m.a.w. zo slap als een vod heb ik maar een deel van de OSB platen kunnen monteren. Een off day dus. Vroeg gaan slapen en de volgende ochtend waren we allebei terug bijna optimaal.
Woensdag 13/09: Van het hotel richting houthandelaar, omdat we een plaat te weinig hadden gerekend. Wij twee Belgen naar de houtboer, om 1 OSB-plaat te kopen bij een Roemeen die totaal geen Engels sprak. De handelaar moest dus iemand bellen die wel Engels sprak. En die verstond ik dan niet op luidspreker, en Mattie wist niet wat ik moest hebben. (lk moet dringend een paar Roemeense woorden als doe het zelver gaan leren tegen volgende trip O). De levering verliep nog sneller dan de vorige. Bestelwagen reed gewoon achter ons aan mee richting shelter. Tandje bijgestoken, ondanks dat we nog niet 100% gezond waren, maar het dak moest en zou af zijn voor we terug naar België vertrokken. Mattie moest ook nog door een heel emotioneel moment. Het uitstrooien van de as van Flappy waar zij altijd gelegen had vooraleer ze door Mattie en Diane geadopteerd werd. Na het uitstrooien hebben we het dak dan verder afgewerkt, de bitumendakbedekking erop geslagen. En opgeruimd. In de avond zijn we dan samen met alle mensen van Asociata Animal Pro Terra gaan eten. Dit als afscheid van onze trip naar Roemenië van dit jaar. Een hele gezellige avond gehad. En voor mij ook de eerste kennismaking met Stanca.
Donderdag 14/09: dag van vertrek. Heel moeilijk moment. Koffers maken met een gemengd gevoel. Willen blijven omdat we weten dat er nog zoveel te doen is. Maar niet mogelijk omdat in België het werk en de familie ook wacht. Ook omwille van 3 jonge hondjes die ik leerde kennen in de shelter, die mijn hart wel gestolen hebben. Maar die klaarblijkelijk al gereserveerd werden voor hun reis naar Luxemburg. We zijn nog naar het winkeltje van Getta gegaan, om de donaties te overhandigen…het financiële. En natuurlijk ook de auto terug af te geven. Lala heeft ons dan daarna terug naar de luchthaven gevoerd. Waar Stanca ook ineens verscheen om afscheid van mekaar te nemen. Boarden op het vliegtuig terug richting Eindhoven. Eens in Eindhoven aangekomen wou ik al gewoon terug vertrekken richting Roemenië. We komen van +300C en arriveren in bar koud en regenachtig weer.
Door deze trip mee gemaakt te hebben weet ik nu hoeveel nood er is aan medicatie, voeding en andere zaken via donaties. Bedankt Mattie voor deze leerrijke ervaring.