Op bezoek bij Asociatia Anima Pro Terra

Een reis met veel emotie.

Hilda & Spykie

Hilda & Spykie

Even voorstellen… Ik ben Ivan, samen met mijn vrouw Mieke hebben wij Mattie’s Dream leren kennen door de adoptie van Hilda. Toen een twee jarige Dobberman die ter adoptie stond bij Asociatia Anima Pro Terra. Hilda is nu 1,5 jaar bij ons. Ze is gelukkig en speels. Samen met Spykie zijn ze onze schatten.

Voor, tijdens en na de adoptie hebben Mattie en Diane enkele bezoeken gebracht bij ons. Dit hoort echter bij de adoptie procedure. Zo zijn we ondertussen vrienden van mekaar geworden. Ons hart ligt uiteraard ook bij de honden. Zelf ben ik nogal goed in het maken van websites en andere ICT toepassingen. Zo is het idee ontstaan om iets terug te doen voor Mattie’s Dream. Ik heb mij geëngageerd om de vernieuwde website van Mattie’s Dream te bouwen en te beheren, toen werd mattiesdream.be geboren.

De reis naar Roemenië

Mattie vroeg ons op een bepaald moment om eens mee te gaan naar de shelter van Asociata Anima Pro Terra in Dej Roemenië. Mijn vrouw besliste dit niet te doen (te emotioneel). Ik stemde toe. Ik wou dit eens van dichter bij bekijken.

Op 6 oktober was het zover. Om 5u30 stonden Mattie en Diane voor de deur om te vertrekken naar de luchthaven in Eindhoven. Enkele uren later geland in Cluj, werden we verwelkomt door een vrolijke dame. Getta Danciu, mede oprichtster van de shelter. Na een ritje van 60 km zijn we aangekomen in het pensionnetje waar we gedurende de week verbleven.

De rit verliep goed. Daar mijn eerste kennismaking met de “gruwel” die de hondenliefhebbers daar dagelijks meemaken. In de kant een aangereden hond. Getta heeft haastig enkele vrijwilligers opgetrommeld om het dier te redden. De hond werd naar de shelter gebracht met breuken in het bekken en de twee achterpoten. Hij zal achteraan verlamd blijven was het verdict.

reisroemenie-2In de shelter aangekomen, werden we verwelkomd door een 15 tal honden. Blij om iemand te zien 😉 De werkmannen maakten het eten klaar voor de andere 230 honden die in de shelter verblijven.

In de loop van deze week maakte ik kennis met de vrijwilligers, werkers en oprichters van Asociata Anima pro Terra. Allen heel aangename mensen met een groot hart voor de dieren. Vassie, George, Andrei, John, Johanna, Doye, Xandu, Cami, Lala,  Christian, Ilona, Getta, Stanca, Papie en nog vele anderen.

Aan het werk28

Tijdens ons verblijf, hebben Mattie en ik samen met Vassie enkele nieuwe hokken gemaakt waar de opgroeiende pups kunnen verblijven. Hard werken, want alles gebeurden op de “oude” manier… Beton maken met de schop, verder was het roeien met de riemen die je had. Het eindresultaat mocht er zijn 🙂

Op zondag werd er gekookt. Mattie maakte kippensoep voor alle honden, terwijl ik een Vlaams-Roemeens stoofpotje maakte voor alle medewerkers en vrijwilligers. Het werd een heel leuke dag. Na het eten kon Mattie het een en ander uitdelen: Honden jasjes, leibanden, puppy melk, een muilband, … Een hele koffer vol. Het werd nog een emotionele afsluiter die zondagavond. We waren net vertrokken of we stonden weer aan de kant. Een achtergelaten pup liep rond in de straten van Dej. Mattie kon hem lokken met wat eten. De pup werd meegenomen voor eerste zorg en werd later in een opvanggezin geplaatst. Deze had geluk.

7379De laatste dag, was de moeilijkste… Het werd een heel emotioneel afscheid… Op dat moment besef je pas dat je niet elke hond kan redden. Elke van de 230 honden in de shelter, verdienen een goede thuis. Ook de honderden andere straat honden die we gezien hebben… De vrijwilligers rijden dagelijks kilometers rond om de “gezonde” straat honden extra voeding te geven. De hulpeloze honden gaan daar de shelter voor verzorging. De pups worden opgevangen en goed verzorgd. Zelfs de vrijwilligers hebben een aantal honden bij hen thuis. Met tranen in de ogen zijn we richting pension vertrokken om dan ‘s morgens om 4 uur opgehaald te worden om naar de luchthaven te vertrekken.

Ik ben heel blij deze week te mogen ervaren. Bedankt Mattie dat je mij deze opportuniteit hebt aangeboden. Ik ben er graag weer bij de volgende keer. Dan zie ik mijn nieuwe vrienden op 4 pootjes terug 😉

Onder het motto “een foto zegt meer dan 1000 woorden”, kan je hier onder het foto album bekijken.

Groeten,

Ivan

 

 

This entry was posted in Blog.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *